เปิดแรงจูงใจ ข้อสันนิษฐาน คดีน้องชมพู่ นำไปสู่หมายจับ ลุงพล

โดยผลการตรวจพิสูจน์ของแพทย์นิติเวช พบร่องรอยชี้ว่ามีการร้องไห้อย่างตกใจมาก และเป็นไปได้ที่จะถูกอุดปาก คาดว่าลุงพล คงใช้มือปิดปากจนเด็กแน่นิ่งไป แล้วเกิดความตกใจจึงนำร่างนั้นไปทิ้งไว้ภายในป่า สอดรับกับการที่สุนัขดมกลิ่นของตำรวจ ได้พบกลิ่นของน้องชมพู่ที่ป่าห่างจากบริเวณบ้านประมาณ 900 เมตรดังกล่าว อย่างสอดคล้องตรงกัน

ชุดสืบสวนสอบสวนเชื่อว่า ในภายหลัง ลุงพลน่าจะย้อนกลับมาบริเวณที่ทิ้งร่างเด็กเอาไว้ แต่ไม่พบเด็ก เนื่องจากน้องชมพู่ยังไม่ถึงแก่ความตาย สอดรับกับการตรวจพิสูจน์ที่พบว่า น้องชมพู่ มีรอยช้ำที่ฝ่าเท้า น่าจะเกิดจากการเดินเท้าเป็นระยะทางไกล จึงเป็นไปได้มากว่าเมื่อน้องชมพู่ฟื้นจากสลบ แล้วพยายามเดินจนหลงเข้าไปในป่า และยังมีรอยขีดข่วนตรงกับสภาพป่าบริเวณนั้นที่มีต้นไม้มีหนามจำนวนมาก รวมทั้งเด็กหลงป่าในสภาพที่ขาดน้ำขาดอาหารจนอ่อนแรง

สอดรับกับผลพิสูจน์ของนิติเวชที่ว่าเสียชีวิตเพราะขาดน้ำและอาหาร ส่วนการที่พบร่างของน้องชมพู่บนภูเหล็กไฟนั้น หลักฐานชี้ว่า น้องชมพู่ ไม่ได้เดินขึ้นไปเองอย่างแน่นอน ตำรวจเชื่อว่า เมื่อลุงพลมาพบน้องชมพู่ที่หลงอยู่ในป่าใกล้หมู่บ้าน จึงตัดสินใจนำเด็กขึ้นไปบนภูเหล็กไฟ จัดวางร่างเพื่ออำพรางคดี อีกทั้งมีพยานหลักฐานที่เชื่อมโยงถึงลุงพล ตกอยู่ในบริเวณที่พบศพน้องชมพู่บนภูเหล็กไฟ ทำให้ตำรวจขมวดปมคดีนำมาสู่ข้อกล่าวหาลุงพล